BAHÇELİ EV

Zehranın babası Zehralara bahçeli bir ev bulmuştu. Dayısı bunu duyunca Zehraya küçük bir tavşan almak istedi. Hayvan dükkanına gitti. Üstü pamuk gibi yumuşak ve bembeyaz kulakları ve ayakları hafif bir pembe rengiydi. Onu beğenip aldı.

Onu bir kutuya koyup Zehralara gitti. Zehralar taşınmışlar eşyaları düzünliyorlardı. Kapı çalınca Zehra açtı. Dayısı ile birlikte bahçeye çıktılar. Dayıs kutudaki tavaşanı bıraktı. Zehra "yaşasın yeni bir tavşanım oldu" dedi. Tavşan titriyordu. Bir süre sonra çalıların arkasına saklandı. Akşam yemeğinde tavşan hakkında konuşmuşlar, tavşanın adını düşünmüşlerdi.

Babası "Yumak" dedi. Dayısı " Boncuk" dedi. Annesi "Kar Beyaz" dedi. Zehra; "bence Pamuk olsun, çok yumuşak" dedi ve ismini "Pamuk" koydular.